Dzisiejsza Liturgia Słowa prowadzi nas do pytania o nasze powołanie - czy już wiem w jaki sposób zostałem obdarowany/zostałam obdarowana? Czy rozwijam moje talenty, aby pomóc tym, którzy żyją ze mną, byśmy wszyscy doszli do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego? A może twierdząc, że do niczego się nie nadaję, ograniczam to poznanie nie tylko sobie, ale i moim bliźnim? Czy moją miarą jest miara wielkości według Chrystusa, czy stale porównuję się do innych, którzy mają inne dary i inne zadania? Czy dochodzę do pełni człowieczeństwa? Czy staję się w pełni bratem, siostrą, mężem, żoną, ojcem, matką, przyjacielem?

To tylko niektóre z pytań, które dziś mi się nasunęły, można ze Słowa wydobyć ich znacznie wiecej... Zapraszam Cię do tej najwspanialszej przygody - spotkania z Nim, który wie o Tobie wszystko i jak ogrodnik z dzisiejszej Ewangelii czeka cierpliwie na owoce Twojego życia, wyposażając Cię jednoczenie we wszystko, co jest niezbędne, byś mógł/mogła te owoce wydobyć na światło dzienne!

Błogosławionych spotkań z Nim!

Ef 4, 7-16

Ps 122

Łk 13, 1-9