„Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli” (Łk 4,21)

W świątyni Jezus czyta słowa o Sobie. Stojąc przed uczonymi w prawie i piśmie daje im możliwość nie tylko wysłuchania słów proroka Izajasza, ale także ujrzenia twarzą w twarz Pomazańca Bożego, który właśnie objawia im prawdę o tym, kim jest.

Czy przychodząc na Eucharystię mamy taką świadomość, że to właśnie sam Bóg mówi do nas w Słowie Bożym? Tak, to prawda, że zebrani w synagodze widzieli Jezusa żywego, prawdziwego, stojącego przed nimi, ale – jak możemy przeczytać w dalszej części Ewangelii wg św. Łukasza – nie pomogło to uczonym w prawie przyjąć słów Jezusa jako prawdę objawioną przez Boga, a samego Jezusa jako wyczekiwanego Zbawiciela. To wiara pomaga nam współczesnym przyjąć tę prawdę. To Duch Święty uzdalnia nas, by słuchać Słowa  Bożego, by Je wprowadzać w życie, by na Boże Słowo patrzeć jak ci zgromadzeni w synagodze na Jezusa – twarzą w twarz – to wielka Łaska Boża! Jakże często ja sama zupełnie o tym zapominam… Jeszcze całkiem niedawno "przechodziłam" przez Słowo Boże czytane podczas Mszy św. bez większej refleksji. Czasem nawet zapominałam o czym mówiła czytana Ewangelia, bo moje myśli krążyły wokół rodziny, domu, codziennych trosk, byłam zaabsorbowana sobą. Czy może ciebie, siostro i bracie, dotykało kiedyś takie doświadczenie, może zdarza się to także teraz?  

A przecież Jezus Chrystus nie tylko daje nam Siebie jako Słowo, którym niewątpliwie jest, ale jednoczenie daje nam Siebie jako Chleb Życia, który umacnia naszą wiarę, uzdrawia duszę i ciało, podnosi i napełnia nas Duchem Świętym, byśmy – jak głosi hasło obecnego roku duszpasterskiego – "W mocy Bożego Ducha" wyznawali wiarę w Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego i z radością dzielili się tą prawdą z innymi.

Bóg z Wami. 

Gosia P.