„co mamy czynić?” (Łk 3, 10.12.14)

Dziś jak refren trzykrotnie wybrzmiewa pytanie różnych grup społecznych: co mamy czynić? Niezwykłe jest to, że takie pytania zadaje się komuś, kto jest autorytetem, od którego chcemy czerpać mądrość czy też poradzić się w ważnych sprawach. Zatem pytający: tłumy, celnicy i żołnierze, widzą w Janie Chrzcicielu kogoś ważnego. Odpowiedź Proroka jest prosta: dziel się tym, co posiadasz z tymi, którzy są od Ciebie ubożsi oraz wykonuj swoją pracę sumiennie i nie wykorzystuj swojej pozycji do czerpania niegodziwych zysków czy nadużyć. Tak prosto i jednoznacznie, a zarazem zdroworozsądkowo i w sposób nieprzekraczający ludzkich możliwości. Czyń to, co możesz… co podpowiada Ci serce… do czego zaprasza Cię Pan.

A czy ja pytam Jezusa? Czy szukam u Niego odpowiedzi na najbardziej nurtujące mnie pytania? Czy słucham Jego słów i za nimi podążam?

A kiedy usłyszę odpowiedź, to czy rzeczywiście pragnę ją przyjąć i zaufać, że to dla mnie jest najlepsze?

Emmanuelu, Boże z nami, którego tak bardzo pragniemy, za którym nasze serce tęskni z całych sił, przyjdź i ogłoś nam dziś Dobrą Nowinę, przyjdź i napełnij nasze serca Swoją obecnością, byśmy potrafili czynić to, do czego nas zapraszasz. AMEN