Mam na imię Adam i od 11 czerwca 2016 r. wraz z czterema innymi parafianami zostałem szafarzem nadzwyczajnym w naszej parafii. Dzień później 12 czerwca zostaliśmy przedstawieni naszej Wspólnocie rozdając Komunię Świętą. Było to dla mnie ogromny zaszczyt, radość i przeżycie.
Mam 51 lat, z żoną Ewą tworzymy rodzinę od 27 lat. Wychowaliśmy dwójkę dzieci. Oboje z żoną działamy we Wspólnocie Chrystusa Zmartwychwstałego Galilea, prowadzimy też wspólnie katechezy dla rodziców zgłaszających dzieci do chrztu świętego, piszemy również artykuły do naszej gazetki parafialnej.
Gdy proboszcz o. Adam zaproponował mi tę służbę miałem duże obawy czy podołam, bo to ogromna odpowiedzialność nieść Jezusa chorym, nie pozbyłem się tych lęków do dziś, ale wiem, że "wszystko mogę w Tym, Który mnie umacnia". Ponadto przyjęcie podczas Eucharystii ciała Pana Jezusa jest dla wielką radością i przeżyciem, więc nie można odmawiać tego uczucia innym którzy tego pragną a nie mogą sami przyjść do kościoła. Dlatego podjąłem tę zaszczytną i odpowiedzialną służbę z dużą radością i Bogiem w sercu.